Tuesday, May 5, 2009

"OVER YOU"


Im tired of being the last thing on your mind...
i should have know from the start,you'd go and break my heart...
I only have two words for you,
...IM DONE!
after everything i've done for you,every chance that i give you,and yet, you will break my heart,but it's OVER....
YOU took my love and threw it away as if it were nothing...
to me...your everything,but to you...im just a meantime girl.I can't stay here anymore,it's hurt too much...
I Guess this is...MOVING ON!...
You hurt me more than i deserve,how can you be so crueL?
I love you more than you deserve...
why am i such a FOOL?
Suddenly im hating myself for everything i've felt for you...
Sometimes i wish,i could go back and erase the day i met you...
But this i will never regret,Loving you,only believing you love me too-
finally i've realized i dont deserve this and honestly you dont deserve me....
Yeah,i still love you and probably will,for a long time.
I made a misrake thinking of you were my world,you won't get away with this,you messed with a wrong girl...
I wanna do exactly what you did to me...lead you on.......
make you fall for me then just let you go EFFORTLESSLY...
Thank you for ripping my heart and...stomping on it and breaking it in half,now i know how much you care,little did i know you were just another dead end,make with pretty LIES and -BROKEN DREAMS-
Now i believe it when people say,love is blind...
coz i must be blind to love a person like you...
maybe somewhere down the road i'll forget to remember you...
One day,you will seek love and be sorry that you threw mine away...
One day,i will be able to look you in the eye without feeling the pain,you've caused!
One day,i will be able to stand next to you w/o wanting to hold your hand....
One day i'll get,'OVER YOU....."

iF...






....If i kneW it was goinG to Hurt THIs baD, i woulD haVe neveR toLd YOU,"I LoVE YOu"....

"ANGEL'S DREAM"











"KhEaa"

"My HeaRt"


....My HearT waS Taken by yoU....
BroKen bY yoU.....
anD noW iT is In PieceS BecaUse of yOu!!!....
----------------

Somebody aSked me...
Are you taken??
i answereD, 'yES iM taken"
Then i turNed aRounD,
With teaRs iN mY eyeS,
aS i whispEreD....
"TAKEN...taken For GranTed,
by the ONE i lOvE".....
--------------------------------

It's not thAt We aren't MeanT To be TogeTher,
i Think That weRe Just noT reaDy foR "FOREVER"
---------------------

Sometimes,its BettEr To Be alone,cOz nO onE Can HURT yoU That waY...
----------------------------

i CrieD today... Not becauSe, I Miss YOU....
or eVen WAnted YOu... But becauSe,
i RealiZed That im Gonna be aLL riGht withOut YOU......!!!
------------------------------------

Wanting him Is hard to fOrget,
Loving Him Is hard to REGRET,
loSing Him Is harD to Accept,
But eVen WithoUt The HURT I've felt...
Letting go Is the MOST painFul Yet....


Friday, May 1, 2009

"SA AKING PAG-IISA.....


kalungkutan....ang bumabalot sa aking buong pagkatao at sa aking buong kaisipan.Hindi ko alam kong bakit ako nakakulong sa mundo ng kahungkagan at puno ng kadiliman....


masaya na sana ako noon,pero bakit kasi nawala ka pa?
naalala mo ba yong mga panahon na magkasama tayong naglalakad sa dalampasigan?
nagkukwentuhan ng magiging buhay pagdating ng araw;pagdating ng araw na magkakasama na tayo habang buhay....
Pero marami ang nagbago,pagkatapos ng gabing yon...
Hindi ko namamalayang nawawala ka na pala...masyado kasi akong nalibang sa mga bagay
na maaaring mangyari sa atin balang araw,at habang iniisip ko yon,at sa sobrang katuwaan ko,naplaingon ako sa mukha mo,umaasang makikiayon sa mga planong meron ako,ngunit iba ang nabasa ko sa mata mo at tuluyan akong kinabahan,parang may kakaiba.
Gusto kong matakot sa nakikita ko mula sa mata mo.
Gusto kong isipin na malungkot kalang,napagod ka lamang,
pero hindi iyon ang isinisigaw ng aking isipan...na gusto kong itanggi at wag bigyan ng kahulugan..

...At iyon na nga.,lumabas ang katutuhanan.Ayoko mang isipin na ito ay nangyayari pero sadya nga sigurong ganito.Kasabay ng pag-agos ng luha sa iyong mga mata ay kasabay ng pagluhod mo sa aking paanan,at ang namutawing salita "PATAWAD" na halosmagpawala sa aking katinuan at sa nanlalabo kong paningin...unti-unti kang naglaho.
Gusto kitang tawagin,habulin,pero hindi ko alam kung saan ka hahanapin.
Hindi ko alam kung bakit,pero parang nakisama sakin pati ang langit...
sa pagbuhos ng aking luha ay ang pagpatak ng ulan....
At nahiling ko sana,tulad din ako ng ulan na pagkatapos ng malakas na buhos ay sisikat din ang gintong araw!....

...Patuloy ang araw.Patuloy ang buhay.
At naisip ko, masaya kana kaya? At asan ka na kaya?
Simula ng araw na iyon parang ayaw ko ng mabuhay.
Sa tuwing naalala ko ang nakaraan,sa tuwing nakikita ko ang dalampasigan,mga lugar na ating pinupuntahan ay patuloy lamang akong nasasaktan..Kaya pinili kong puntahan ang lugar na wala akong nakikita at walang bagay na nagpapaalala...


...Natagpuan ko iyon sa kadiliman. Niyakap ko ang karimlan, ito ang parati kong kaulayaw.
Tinanggihan ko ang liwanag dahil ayaw ko ng masilaw sa kinang ng buhay at sa pangako nitong walang hanggan.
Ayoko na ring madapa sa sarili kong mga paa...maging ang munting ingay ay ayaw kong makaringgan pa..pati kakayahan kong makaramdam ay pinutol ko na upang wag dumaloy sa sistema ng aking katawan.
Nanatili na yata ako sa dilim na aking kinasadlakan,tanging ito lamang paraan ko upang wag ng muli ay saktan lamang... at ito'y dala-dala ko na hanggang sa huling kabanata ng aking buhay........